روزگار خوش آقاي آ اپيزود اول
با وام بانكي سالها قبل نزديك خونه باباش يه خونه خريده و همونجا تنهايي زندگي ميكنه. خونه ايي تو خيابون دكترمحمدهوشيار . از اون محله هاي نزديك ميدون انقلاب كه خيلي هم قديمي و نوستالوژيكه و يه عالم خونه هاي يكي دو طبقه و آجرنماي قديمي در خودش جاداده با كوچه هاي باريك و بالكن هاي كوتاه و درهاي كوچيك قديمي كه من هر وقت مي بينم ياد صحنه هاي تظاهرات سال۵۷ كه تي وي تو ايام دهه فجر نشون ميده مي افتم
هميشه با خودم ميگم آدماي اين خونه ها چه صحنه هاي درگيري كه نديدن. چه اضطراب ها كه نكشيدن.پشت در هركدومشون هزاران بار تير اندازي شده. شايد خيلياشون هم آدمهاي فراري از تظاهرات يا شعار نويسهايي كه سربازا دنبالش بودن تو خودشون پناه دادن
بگذريم
آقاي آ اصلا فازش با اين چيزا كه گفتم متفاوته.
آقاي آ تو دنياي زمان قبل از انقلاب زندگي ميكنه اصلا. يك آدم نوستالوژيكيه كه نگو و نپرس. همينجوري كه مشتري راه مي اندازم گوشم به حرفاي اينه كه هر بار هم مخ يكي رو كار ميگيره با حرفاش و يادآوري هاش از زمان قبل. اصلا اين آدم انگار تو دهه ۴۰ تا ۵۰ زندگي ميكنه ! البته هيچوقت باهاش مستقيما حرف نميزنم راجع به اين مسائل چون اندكي هم ممكنه خاطراتي تعريف كنه كه من بعنوان يه خانوم شايسته نيست پاي حرفاش بشينم. همون دزديده گوش دادن بهتره. البته اصلا براش مهم نيست چون بلند بلند حرف مي زنه
خوب با اين سن و سالش هنوز ازدواج كه نكرده باباي بدبختش هم سرطان پروستات داره اين ميبردش اينور اونور دوا درمونش ميكنه.خواهرم نداره. دو سه تا داداش داره كه اونام هركدوم فيلسوفن واسه خودشون.
يعني خلاصه اين آقاي آ هيچ دلخوشي ايي نداره تو زندگيش.
دلم ميخواد دنيايي كه از نظرش عاليه و دوست داره ايامش اونجوري بگذره رو برا خودم تصوير كنم. همينكارو ميكنم تو پست بعدي. همه چيزايي كه خواهم نوشت از بين حرفاي خودش الهام گرفتم با صحنه هايي كه خودم توي تي وي يا نت ديدم از دهه ي ۴۰ و ۵۰ . همه رو باهم گره مي زنم و يه چيزي مي نويسم و تقديمش ميكنم به خودم كه هميشه آزار دارم دلم مي خواد دنياي آدمها رو بشناسم تا دركشون كنم
پست بعدي انشاله !!!